Mistrzowie w gorszej formie

„Czarnoksiężnicy – Magiczne opowieści mistrzów współczesnej fantasy” (antologia)

Kilka znanych nazwisk, kilkanaście przeciętnych… baaardzo przeciętnych opowiadań. A może to ja wyrastam już z czytania historyjek tego typu? Może adresowane były do dzieci? Choć z drugiej strony… Holocaust w „Prześlizgując się bokiem przez wieczność” raczej nie sprawia „dziecinnego” wrażenia. W każdym razie nie polecam.

Zawartość zbioru:

·         Neil Gaiman: „Nagrobek czarownicy”
·         Garth Nix: „Ostrokrzew i żelazo” 
·         Mary Rosenblum: „Barwna wizja”
·         Kage Baker: „Nieskazitelny rubin” 
·         Eoin Colfer: „Ptasia opowieść” 
·         Jane Yolen: „Prześlizgując się bokiem przez wieczność” 
·         Tad Williams: „Ręce obcego”
·         Patricia McKillip: „Dzień nadania imienia” 
·         Elizabeth Hand: „Żona Zima” 
·         Andy Duncan: „Diorama...”
·         Peter Beagle: „Taniec w Barrens”
·         Nancy Kress: „Kamienny człowiek”
·         Jeffrey Ford: „Zaklęcie Mantykory”
·         Tanith Lee: „Zinder” 
·         Terry Bisson: „Billy i czarodziej”
·         Terry Dowling: „Magycy” 
·         Gene Wolfe: „Magiczne zwierzę”
·         Orson Scott Card: „Ojciec kamienia”

O trupach lekko i ciekawie

„Sztywniak: Osobliwe życie nieboszczyków” – Mary Roach

Mary Roach, amerykańska reporterka (autorka „Bzyk: Pasjonujące zespolenie nauki i seksu”), znudzona widać egzotycznymi podróżami, napisała książkę o trupach. Być może lepsze wrażenie sprawiałoby określenie „o zwłokach” albo „o zmarłych”, ale… „trupy” są jak najbardziej odpowiednie. Zważywszy choćby na spis poruszanych zagadnień:

1. Głowa jest zbyt cenna, żeby ją tracić. Operacje na zwłokach.
2. Zbrodnie anatomii. Porywacze ciał i inne obrzydliwe historie początków sekcji zwłok.
3. Życie po śmierci. O gniciu, i co można z tym zrobić.
4. Trup za kółkiem. Testy wypadkowe i upiorna, acz konieczna nauka o odporności na ciosy.
5. Poza czarną skrzynką. Kiedy ciała pasażerów muszą opowiedzieć historię katastrofy.
6. Trup idzie do wojska. Śliska etyka kul i bomb.
7. Święty trup. Przybijanie do krzyża.
8. Skąd wiesz, że nie żyjesz? Żywe trupy, pogrzebani żywcem oraz naukowe poszukiwania duszy.
9. Sama głowa. Dekapitacja, reanimacja, transplantacja.
10. Zjedz mnie. Leczniczy kanibalizm i przypadek ludzkich pierożków.
11. Z pieca do kubła z kompostem. I inne nowoczesne propozycje jak skończyć.
12. Szczątki autorki. Da, czy nie da?

Temat trudny, ciężki, bardzo ryzykowny, bo autor podejmując go, łatwo mógłby narazić się na zarzut epatowania czytelnika jakimiś obrzydliwościami, jednak Mary Roach podjęła wyzwanie i z próby wyszła zwycięsko. Jest to znakomicie napisana książka popularnonaukowa, w której – nie przekraczając granic, lekko, czasem nawet z odrobiną humoru – zawarte zostały informacje o różnorakim zastosowaniu ludzkich zwłok, zarówno w chwili obecnej, jak i w dawnych czasach.

 

Zdecydowanie warta uwagi, choć temat nie każdego musi pociągać.