Autobiografia,
wspomnienie, opowieść o życiu. Książka składa się z czterech części –
oczywiście to taki mój, subiektywny jej podział:
1.
Dzieciństwo spędzone w rodzinnej, podhalańskiej wiosce. Wyidealizowane, wręcz sielankowe, ale… czy
wiele naszych wspomnień z dzieciństwa nie jest właśnie takich? Jeśli nawet
odrobinę naiwne, to jednak osobiste, proste i ciepłe.
2.
Dziewięć trudnych lat spędzonych z mężem, alkoholikiem, coraz bardziej
pogrążającym się w otchłani nałogu. Nieustanna walka o przetrwanie w
sytuacjach, które wydawać się mogą beznadziejne.
3.
Wyzwolenie z patologicznego związku, nowe życie, nowa rodzina, inny świat.
4.
Przemyślenia autorki na różne tematy, głównie dotyczące znaczenia miłości w
pełnym cierpień życiu.
Książka
raczej dla kobiet i choć mam świadomość, że jest to pisarstwo ewidentnie
amatorskie, przeczytanie jej nie stanowiło dla mnie żadnego wyzwania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz