"Ostatni samuraj" - Mark Ravina
Książkę tą reklamowano jednym zdaniem, które zresztą widnieje także na jej okładce: "Prawdziwa historia Saigo Takamoriego, która zainspirowała twórców przeboju filmowego z Tomem Cruise'em".
W zdaniu tym większość czytelników zwraca uwagę głównie i przede wszystkim na takie elementy jak "przebój filmowy" i "Tom Cruise". Takie zresztą na pewno było zamierzenie wydawcy. To dość prosty trick handlowy.
Problem (plus rozczarowania i zawody) polega na tym, że książka Marka Ravina do przereklamowanego filmu z Tomem C. ma się tak, jak pierogi ruskie do wykładu z chemii organicznej.
"Ostatni samuraj" - mam na myśli książkę - jest opracowaniem popularnonaukowym z akcentem na członie "naukowym". Jej autor jest wykładowcą historii Japonii, specjalizującym się w historii politycznej XVIII i XIX wieku.
Bibliografia do tej książki obejmuje pewnie kilkaset pozycji (nie liczyłem) i dzieli się na źródła archiwalne, publikacje podstawowe, publikacje ogólne; do tego rozbudowane przypisy, źródła, itd.
W najlepszym razie można ją nazwać fabularyzowanym dokumentem.
Dawno, dawno temu bardzo popularna była tak zwana seria "ceramowska" (od Cerama - "Bogowie, groby i uczeni"; właściwia nazwa serii to Rodowody cywilizacji). Wydawnictwo Amber ze swoją serią Tajemnice Historii najwyraźniej usiłuje stworzyć coś w tym stylu.
"Ostatni samuraj" nie jest romantyczną powieścią przygodową. Jest rzetelnym opracowaniem obejmującym zarówno losy Saigo Takamoriego jak i pewien znaczący okres historii politycznej Japonii.
W zdaniu tym większość czytelników zwraca uwagę głównie i przede wszystkim na takie elementy jak "przebój filmowy" i "Tom Cruise". Takie zresztą na pewno było zamierzenie wydawcy. To dość prosty trick handlowy.
Problem (plus rozczarowania i zawody) polega na tym, że książka Marka Ravina do przereklamowanego filmu z Tomem C. ma się tak, jak pierogi ruskie do wykładu z chemii organicznej.
"Ostatni samuraj" - mam na myśli książkę - jest opracowaniem popularnonaukowym z akcentem na członie "naukowym". Jej autor jest wykładowcą historii Japonii, specjalizującym się w historii politycznej XVIII i XIX wieku.
Bibliografia do tej książki obejmuje pewnie kilkaset pozycji (nie liczyłem) i dzieli się na źródła archiwalne, publikacje podstawowe, publikacje ogólne; do tego rozbudowane przypisy, źródła, itd.
W najlepszym razie można ją nazwać fabularyzowanym dokumentem.
Dawno, dawno temu bardzo popularna była tak zwana seria "ceramowska" (od Cerama - "Bogowie, groby i uczeni"; właściwia nazwa serii to Rodowody cywilizacji). Wydawnictwo Amber ze swoją serią Tajemnice Historii najwyraźniej usiłuje stworzyć coś w tym stylu.
"Ostatni samuraj" nie jest romantyczną powieścią przygodową. Jest rzetelnym opracowaniem obejmującym zarówno losy Saigo Takamoriego jak i pewien znaczący okres historii politycznej Japonii.