"Kwaidan: Opowieści niezwykłe" - Lafcadio Hearn
"Kwaidan" to zbiór opowieści niesamowitych, opowieści grozy. Jest w nim o demonach, upiorach i innych straszydłach, które napotkać można było w Japonii w czasach samurajów.
Lafcadio Hearn (Koizumi Yakumo) najprawdopodobniej spisał je z zasłyszanych opowieści i ustnych przekazów. O tym, że wykonał bardzo dobrą robotę, świadczy fakt, że w przedmowie do tokijskiego wydania napisano, że książka jest "tak japońska, jak haiku".
Po czternastoletnim pobycie w Japonii Lafcadio Hearn umierał jako... japoński pisarz narodowy.
W książce "Kwaidan" oprócz opowieści grozy znaleźć można także niewielki dział zatytułowany "Studia o owadach", a w nim kilkanaście uroczych haiku w wersji polskiej i oryginalnej.
Jeśli chciałbym "Kwaidan" porównać do innych znanych mi dzieł, to wybrałbym "Balladę o Narajamie" i "Dziwne historie o upiorach z latarnią w kształcie piwonii".
Lafcadio Hearn (Koizumi Yakumo) najprawdopodobniej spisał je z zasłyszanych opowieści i ustnych przekazów. O tym, że wykonał bardzo dobrą robotę, świadczy fakt, że w przedmowie do tokijskiego wydania napisano, że książka jest "tak japońska, jak haiku".
Po czternastoletnim pobycie w Japonii Lafcadio Hearn umierał jako... japoński pisarz narodowy.
W książce "Kwaidan" oprócz opowieści grozy znaleźć można także niewielki dział zatytułowany "Studia o owadach", a w nim kilkanaście uroczych haiku w wersji polskiej i oryginalnej.
Jeśli chciałbym "Kwaidan" porównać do innych znanych mi dzieł, to wybrałbym "Balladę o Narajamie" i "Dziwne historie o upiorach z latarnią w kształcie piwonii".